Ο Πλάτων τον αναφέρει σε ένα απο τα έργα του, να αφηγήται την συζήτηση που έγινε ανάμεσα στον Σωκράτη και τους φίλους του, τις τελευταίες ώρες της ζωής του, λίγο πριν πιεί το κώνιο....[Πλατωνικός διάλογος Φαίδων..]
Ο διάλογος αρχίζει στον Φλιούντα της Σικυωνίας, στην Πελοπόννησο, δύο ή τρεις μήνες μετά τον θάνατο του Σωκράτη. Ο Εχεκράτης, μαθητής του Πυθαγορείου Φιλολάου, παρακαλεί τον Φαίδωνα να διηγηθεί τις τελευταίες στιγμές του Σωκράτη που διατύπωσε την άποψη πως ο θάνατος δεν είναι κάτι το φοβερό και πως ο αληθινός φιλόσοφος επιθυμεί να πεθάνει. Για τον ασκητή ο κόσμος είναι κακός για το φιλόσοφο όμως είναι είδωλο, ομοίωμα της ιδέας και απαρχή για τη ζωή του πνεύματος. Σύμφωνα με τον Σωκράτη, θάνατος δεν είναι μόνο ο αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα, αλλά και η κατά τη διάρκεια της ζωής ανεξαρτησία της ψυχής από τα δεσμά των παθών, των ηδονών και άλλων αναγκών της ζωής.
Το βακχικό λόγο του «Συμποσίου» και του «Φαίδρου» τον χάνουμε ολωσδιόλου στο «Φαίδωνα», όπου ο λόγος γίνεται κατανυκτικός, αποτραβιέται ολωσδιόλου από την εγκόσμια χλιδή και πλέκει τον μακαρισμό του θανάτου. Ο θάνατος είναι κι΄αυτός, όπως ο έρως, ένας σύντροφος της ζωής. Ο πλατωνικός φιλόσοφος όμως είναι ο ίδιος· εκεί είναι ο υμνητής της ζωής, εδώ γίνεται ο μακαριστής και ο στοχαστής του θανάτου που είναι ανάγκη και όχι πόθος. Θάνατος, λέγει, είναι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα και σύμφωνα με τον Σωκράτη, αποδείξεις της αθανασίας της ψυχής είναι οι ακόλουθες δύο:
1.Η αυτονομία της ψυχής....
Τα σύνθετα μεταβάλλονται και διαλύονται, ενώ τα μη σύνθετα, όπως η ψυχή, μένουν αναλλοίωτα και άφθαρτα. Όσο περισσότερο η ψυχή στο ανθρώπινο βίο δέχεται την εξάρτηση της από το σώμα, τόσο αποξενώνεται από το σώμα της, ενώ στην αντίθετη περίπτωση απελευθερώνεται, βλέπει τις ιδέες καθαρότερα και προετοιμάζεται για τον κόσμο των θεών. Γι΄αυτό ο επίγειος βίος του φιλοσόφου είναι η μελέτη του θανάτου, προσδοκία και προπαρασκευή της μεταθανάτιας συμβίωσης με τους αθάνατους.78c
2.Ο θάνατος και η ανάμνηση.......Τα όντα της αισθητής πραγματικότηταςμας υπενθυμίζουν (ανάμνηση) τις αντίστοιχες ιδέες· για παράδειγμα τα ωραία τοπία μας θυμίζουν την ιδέα του ωραίου. Επειδή στον αισθητό κόσμο δεν υπάρχουν ιδέες, αυτό σημαίνει ότι τις γνωρίσαμε πριν μπούμε στον αισθητό κόσμο, δηλαδή ότι η ψυχή μας υπήρχε πριν από τη γέννησή μας. 80a Στις θεωρίες του Σωκράτη διατυπώθηκαν αντιρρήσεις από τους Σιμμία και Κέβη, τις όποιες ο φιλόσοφος ανασκεύασε. Ο πρώτος παρομοίασε την ψυχή με την αρμονία που δημιουργεί ένα μουσικό όργανο μόνον όταν υπάρχει υλικό και ο δεύτερος αμφισβήτησε αν η ψυχή μπορεί να ενσαρκώνεται επ΄άπειρον σε διάφορα σώματα.93a κ.ε. Ο Σωκράτης απέδειξε πως η ψυχή δεν μπορεί να παρομοιαστεί με την αρμονία, αφού εναντιώνεται συχνά στα πάθη του σώματος και επίσης πως η ψυχή ως έννοια είναι ασυμβίβαστη με την έννοια του θανάτου και συνεπώς δεν εξαρτάται από το σώμα στο οποίο ενσαρκώνεται........
Πηγή. https://el.wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου