Η Σαπφώ,...(~ 630 - 570 π.Χ.), ήταν Eλληνίδα λυρική ποιήτρια από τη Λέσβο, ιδιαίτερα γνωστή από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για τα ποιήματά της. Με το όνομά της έχει συνδεθεί και ο λεσβιακός έρωτας.
Για τη ζωή της ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά. Είναι πιθανό ότι
γεννήθηκε στην Ερεσό της Λέσβου. Ήταν σύγχρονη του Αλκαίου και του
Πιττακού. Πατέρας της αναφέρεται ο Σκαμανδρώνυμος και μητέρα της η
Κλεΐς. Είχε επίσης τρεις αδελφούς, τον Λάριχο, τον Χάραξο και τον
Ευρύγιο. Ο φιλόσοφος Μάξιμος ο Τύριος (β΄ μισό του 2ου μ.Χ. αι.), την
περιγράφει ως μικρόσωμη και μελαχροινή («μικρά και μέλαινα»). Σύμφωνα με
το βυζαντινό λεξικό Σούδα, πιθανότατα παντρεύτηκε έναν πλούσιο από την
Άνδρο, τον Κερκύλα, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, που ονομάστηκε κι
αυτή Κλεΐδα σύμφωνα με το έθιμο της εποχής....
Η Σαπφώ θεωρείται με την ποίησή της, που ήταν γραμμένη στην αιολική
διάλεκτο, ως η σημαντικότερη λυρική ποιήτρια της αρχαιότητας. Ο Πλάτων την ονομάζει «σοφή» και «δέκατη Μούσα», ο Ανακρέων «ηδυμελή», ο Λουκιανός «μελιxρόν αύχημα Λεσβίων» οι Ιουλιανός και Αντίπατρος «θηλυκό Όμηρο» και «τιμή Λεσβίων γυναικών», ενώ ο Στράβων
«θαυμαστόν τέρας». Ο Οράτιος στη 2η ωδή του μας λέει ότι ακόμα και οι
νεκροί στον κάτω κόσμο ακούν τα τραγούδια της με θαυμασμό σε ιερή σιγή....
Η Σαπφώ έγραψε ερωτικά ποιήματα, ύμνους στους θεούς και επιθαλάμια
(τραγούδια του γάμου). Η ποίησή της δονείται από αυθορμητισμό και έντονα
αισθήματα. Αρκετοί από τους στίχους της μαρτυρούν έντονο ερωτισμό και
λυρισμό. Από τα ποιήματά της, που συνέλεξαν οι Αλεξανδρινοί και
δημοσίευσαν σε βιβλία, τα πιο διάσημα ήταν οι Ύμνοι και τα Επιθαλάμια.
Ίσως κανένας άλλος λογοτέχνης δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Σαπφώ στην
ομορφιά της σκέψης, στον μελωδικό της στίχο και στην ένταση των
αισθημάτων της....
Περισ.βλ. http://el.wikipedia.org/wiki/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου