ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Έλληνας μαθηματικός και φιλόσοφος, αρχηγός αρχαίου θρησκευτικού και πολιτικού κινήματος. Γιος του Μνήσαρχου και της Πυθαΐδας, γεννήθηκε το 580 π.Χ. στη Σάμο και πέθανε γύρω στα 500 π.Χ. στο Μεταπόντιο της Κάτω Ιταλίας. Το όνομά του, μάλλον το οφείλει στην Πυθία, η οποία είχε προβλέψει τη γέννησή του και τη σοφία του, όταν ρωτήθηκε σχετικά από το Μνήσαρχο. Με σύσταση του Σαμίου τυράννου Πολυκράτη, πήγε στην Αίγυπτο κοντά στον Άμασιν. Έμεινε εκεί, έμαθε τη γλώσσα των Αιγυπτίων, μυήθηκε στα αιγυπτιακά άδυτα και μελέτησε τις Βίβλους των. Ύστερα πήγε στην Κρήτη και μαζί με τον Επιμενίδη κατέβηκαν στο Ιδαΐον άντρον. Είχε δάσκαλο τον Φερεκύδη, στην Λέσβο, και τον Αναξίμανδρο στη Μίλητο. Επιστρέφοντας στη Σάμο και θέλοντας να διαδώσει τις γνώσεις του, δεν έγινε ούτε κατανοητός ούτε πιστευτός. Γι’ αυτό το λόγο πήγε στη Σικελία, όπου τον υπεδέχθησαν με ευμένεια διάφορες ιταλικές πόλεις. Ιδιαίτερα στον Κρότωνα, όπου και νυμφεύθη, ίδρυσε την πρώτη εταιρεία και μύησε τους πρώτους μαθητές του. Σκοπός της πυθαγορείου κινήσεως ήταν η δημιουργία σοφών και ενάρετων ανδρών, οι οποίοι θα μπορούσαν να αναλάβουν τη διακυβέρνηση των πόλεων. Οι αντίπαλοι του Πυθαγόρα, που ανησύχησαν, με επικεφαλής τον ευγενή και πλούσιο Κύλωνα, κατόρθωσαν να διαλύσουν με συκοφαντίες την εταιρεία και να σκοτώσουν ή να διασκορπίσουν τα μέλη της. Ο Πυθαγόρας κατέφυγε στο Μεταπόντιο, όπου και αργότερα πέθανε. Ο Πυθαγόρας πέθανε, σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, καθώς προσπαθούσε να διαφύγει από την καταδίωξη Κροτωνιατών που φοβήθηκαν την εγκαθίδρυση τυραννίας λόγο της μεγάλης δύναμης που είχε αποκτήσει αυτός και οι μαθητές του στην πόλη. Οι Κροτωνιάτες έσφαξαν αυτόν και τους τετρακόσιους μαθητές του αφού πρώτα έκαψαν το σπίτι του Μίλωνα στο οποίο λίγο πριν είχαν συγκεντρωθεί. Ο Δικαίαρχος αναφέρει πως ο Πυθαγόρας πέθανε στο ιερό των Μουσών στο Μεταπόντιο μένοντας σαράντα μέρες νηστικός.Γενικά ο βίος του και η διδασκαλία του περιβάλλεται από θρύλους. Πάντως αποτελείτο από διαφόρους βαθμούς μυήσεων, οι πρώτοι από τους οποίους ήταν η σκληρή πειθαρχεία και η σιωπή. Η σχολή ήταν κλειστή για τους βέβηλους και οι γνώσεις ήταν αποκλειστικό κτήμα των μυστών, οι οποίοι με κανένα τρόπο δεν έπρεπε να γράφουν ή να διαδίδουν προφορικά τα μυστικά που διδάσκονταν και που ήταν κυρίως τα μαθηματικά.Ο Πυθαγόρας είχε πολλούς και πιστούς μαθητές. Κάθε φορά που έμπαιναν στο σπίτι του τους έλεγε να λένε τα εξής. Που έσφαλα; τι έκανα; τι έπρεπε να κάνω και δεν έκανα; Οι μαθητές του επί πέντε χρόνια παρέμεναν σιωπηλοί και άκουγαν μόνο τις ομιλίες του Πυθαγόρα χωρίς ποτέ να βλέπουν τον ίδιο. Μετά το τέλος αυτής της δοκιμασίας, οι μαθητές του, γίνονταν μέλη του σπιτιού του και είχαν δικαίωμα να τον βλέπουν.Πυθαγόρειος πίνακας ή άβακας ονομάζεται ο πασίγνωστος πίνακας πολλαπλασιασμού, δηλαδή η εύρεση του γινομένου των πρώτων εννέα μονοψήφιων αριθμών, ο οποίος επίσης επινοήθηκε κατά την παράδοση από τον Πυθαγόρα...

Πηγή. http://www.mathimatikos.edu.gr/mathimatika